Hanna van den Brule

Het kan verkeren: PvdA-er met SGP-roots

Als oudste dochter van een groot gezin (9 kinderen) groeide ik op in een overtuigd SGP-klimaat. Mijn vader was niet alleen hoofd van een basisschool in een dorp, maar ook ouderling in de plaatselijke kerk. Aan tafel ging het vaak over politiek en geloof (‘de meest ideale bestuursvorm is een theocratie!’); ik fietste 20 kilometer (enkele reis) per dag om op de reformatorische Driestar in Gouda vwo-lessen te kunnen volgen en op zondag zaten wij tweemaal in de kerk.
In de puberteit begon ik me te roeren. Er was te weinig ruimte naar mijn zin voor vragen en onzekerheden binnen de kerk. Fel werd ik (en word ik) als het over ongelijkheid, discriminatie en onrechtvaardigheid ging. Niet alleen met betrekking tot kleur of gender, maar ook als iemand een andere levensovertuiging heeft.
Geef ruimte, wees tolerant, hou van je medemens zoals die is!

Politiek? Nee joh!

Eerlijkheidshalve: in die tijd ontwikkelde ik een aversie tegen politiek en politieke zaken. Verre hield ik mij van interne discussies over bijvoorbeeld vrouwen in de politiek of op de kansel of over gelijke kansen voor homo’s. Ondertussen draaide mijn hoofd wel op volle toeren: wat is waarheid, wie bepaalt de norm, wat zijn eigenlijk de overtuigingen van waaruit ik wil leven en handelen?

Rustpunt: Zaltbommel

Op mijn 17^e jaar vertrok ik uit mijn ouderlijk huis om als leerling psychiatrisch verpleegkundige aan de slag te gaan. Een ontdekkingstocht naar vrijheid, blijheid, liefde, wel of geen ambitie, rechtvaardigheid, knokken en overleven. Ik woonde door heel Nederland: Rhenen, Streefkerk, Noordwijk, Heerhugowaard, Amsterdam (De Pijp), Diemen, Nuenen. Tenslotte streek ik – samen met echtgenoot Adriaan en vier mooie kinderen – in de Zaltbommelse Spellewaard neer.
Om snel in te burgeren in de Zaltbommelse gemeenschap én om mijn steentje bij te dragen deed ik vrijwilligerswerk in het dierenasiel Bruchem en verzorgde ik als vrijwilliger ICT-lessen voor basisschoolleerlingen.
Bij Prezzent (kleinschalige organisatie die zich inzet voor een prettige woon-, werk- en dagbestedingsomgeving voor mensen met een beperking) in Zaltbommel werkte ik op interimbasis als ambtelijk secretaris ondernemingsraad en als beleidsmedewerker Kwaliteit.
Vanaf medio 2023 werk ik op het Partijbureau van de PvdA in Den Haag, voor de Klachtencommissie Ongewenst Gedrag en Integriteitsschendingen.
Daarnaast ben ik ook een ‘kleine ondernemer’: via mijn bedrijf BROES | Advies en Support lever ik interim diensten aan organisaties of medezeggenschapsorganen.

Politiek? Kom maar op!

Een paar jaar geleden begon politiek voor mij pas interessant te worden. De (toenmalige) fractie van PvdA-GroenLinks in Zaltbommel zocht een fractie- en communicatiemedewerker: ‘een keer praten kan geen kwaad’! In eerste instantie wilde ik vooral het fractieproces ondersteunen en stroomlijnen. Van het een komt het ander. Je raakt betrokken bij bepaalde onderwerpen, je denkt verder na over je politieke kleur. Dus is de stap klein om als steunfractielid inhoudelijk bij bepaalde onderwerpen ideeën en gedachten te delen. Vooral over onderwerpen als kindermishandeling en huiselijk geweld, onrecht en discriminatie, participatie, ongelijkheid en ongelijkwaardigheid, en veiligheid in brede zin kan ik me druk maken!
Binnen een politieke partij maak je van alles mee. De ‘gewone’ gemeentelijke zaken maar ook bijzondere zaken zoals een fractiesplitsing. Je luistert naar wat er allemaal speelt in de buurt, in de gemeente of de regio. Voorheen vaak als inwoner, als werknemer of als moeder. Nu komt daar een extra dimensie bij: kan de gemeente of ‘mijn’ partij iets doen aan een probleem of  vraagstuk?
Vanuit het bestuur PvdA Bommelerwaard kwam medio 2021 de vraag of ik iets kon betekenen voor de partij. Met de gemeenteraadsverkiezingen voor de deur, wilde ik me graag als bestuurssecretaris inzetten voor een partij die dicht bij mij(n waarden) staat.

Ambities?

Mijn kracht ligt in het bewaken en stroomlijnen van processen. Daar val ik graag op terug. Inmiddels heb ik Bedrijfskunde (Avans) gestudeerd, en ben aan het derde jaar Bestuurskunde begonnen. En dat na het passeren van m’n vijftigste levensjaar….
Of dat te combineren is met een baan, zzp-schap, een gezin, een vriendinnengroep én werkzaamheden voor fractie en bestuur van de Partij van de Arbeid? Uitdaging! Maar daar komt gelijk een stukje strijdvaardigheid bij kijken: nooit te oud om (bij) te leren en te doen waar je (meestal) blij van wordt!

Wat vind ik belangrijk voor onze gemeente?

Veiligheid en zekerheid zijn belangrijke basisbehoeften. Iedereen moet zich veilig kunnen voelen, veilig kunnen wonen en bewegen. Ik zette mij tot voor kort in voor de gemeentelijke aanpak kindermishandeling in de regio Eindhoven. Op dat vlak (huiselijk geweld, kindermishandeling en verwaarlozing) zijn er ook in onze regio vast punten op de i te zetten!
Ook vraag ik aandacht voor mensen met een beperking; zij willen en kunnen volwaardig leven, wonen en werken in onze gemeente. Belangrijk is dat zij in het woud van regels, informatie en procedures hun weg weten te vinden – al dan niet met ondersteuning.
Nog een belangrijk punt: burgerparticipatie. Jarenlang heb ik ondernemingsraden begeleid en geadviseerd over effectieve medezeggenschap. Omdat het meedoen en meedenken in een vroeg stadium zo belangrijk is. De kracht van een organisatie schuilt in gemotiveerde medewerkers die zich gehoord weten. Ook op gemeentelijk niveau geldt dat inwoners in een vroeg stadium bij (omgevings)plannen betrokken moeten worden: medezeggenschap van onze burgers telt! Met draagvlak van onze inwoners bereiken we zoveel meer!

Foto: Frank van Engelen